kahinin kuklası (kuklanın yaşam düşü-yaşayanların kukla olma düşü)

düşlerime giden yollar
masalların en kuytu köşesinde
elleriyle gizleniyor
kuklanın.

gölgeler sallanıyor ruhumda yine
sessizliğe yol alıyor.

ruhumda sallanan her düş
tutunamayışların sembolü
gövdemin içinde
anlam buluyor.

bedeni olmayan her hayalin
içinde gizem tutkusu kahinin
gizleniyor.

yeni oluşumlara yol almış benliğim
kimliksiz bir kuklanın
sallanan kollarında
duraksıyor.

eylemlerin anlamsızlığı
her geçen günün ışığıyla
yeniden vücuda ermenin
hazzını yaşıyor.

ben diyemediğim benliğim
tüm bu çevrenin
etkisinde görünmez bir gövdenin
tuttuğu ipleriyle elinin
sallanıyor.
amaçsız,çaresiz,gölgemsi
kokusu kaderin
bedenimin her serzenişinde
kımıldanıyor.

gölgeler oynuyor koyu duvarlarda
aydınlığın kollarında
sallanan ellerim
benden uzağı
gösteriyor.

gidemediğim olmayan yerlerin
gerçekleşmediği düşsel yaşantıların
kimlik kazandığı gölgelerde
kuklalar oynaşıyor.

ellerinde ipiyle bir kahinin
olmayanların ülkesinde
beden olmaya çalışıyor
ruhu yaşlanmış
bir kuklanın kollarında
yaşıyor.