deney

hayat başlı başına bir deneydir aslında.
önce doğumu deneyimler insan,sonra yaşamın sonsuz olasılıktaki eylemsel varyasyonlarını,
farklı kombinasyonlarla dener.
yaşamımızda her gün her an, farklı bir yaşam durumunun içinde buluruz kendimizi.
her an farklı bir deney yaparız.
en son da ölümü deneyimleriz.Her ne kadar ölüm,insanları korkutan,ürperten bir yapıya sahip olsa da
sonuçta bu da bir deneyin parçasıdır.

önce doğumu,var olmanın sırlarını deneyimleriz.Algılayamayız belki ama başlayan yaşam bizimkisi olduğu
için bizzat
içinde fiziksel olarak var oluruz bu deneyin.
doğmanın nasıl birşey olduğunu bilemeyiz belki algılardan yoksunuzdur bu evrelerde.
Ama hayatı öğrenmek,keşfetmek deneyinde buluruz kendimizi kısa bir süre sonra.
Bilinçsiz hallerimizle farklı varyasyonel eylemler içine gireriz.
içgüdülerimiz deneme yanılmaya yönlendirir bizi.tanımaya başlarız içinde bulunduğumuz koca evrenimizi.
deneyerek,yanılarak.

Yaşamı tanırız sonra.Olgunlaşırız.Algılamaya başlarız birşeyleri.zaman zaman değişik olaylar yaşarız.
Üzüntü,neşe gibi zıt
duyguları tanırız.Hayatı ve içinde bulundurduğu kavramları,yaşamımızda karşımıza çıtıkça ve
onları algılama durumumuza
göre kavrar,anlamsal bir yapı kazandırırız.
içinde bulunduğumuz durumların analizini yaparız bazen.Yaşantılarımız üzerinde kontrol hakkını kazanırız.
müdahale ederiz kendimize.
çevremizi değiştirir yeniden yapılandırız beğenilerimize göre.
bir kişiliğimiz olur.Nerden geldiği tartışmalı da olsa.
Özlerimizde taşıdığımız kırıntılar ve yaşamsal deneyimlerimizin ortak ürünü olan karakterlere,yaşam algısına
sahip oluruz
farklı bir deney,n parçasıyızdır her anımızda.
Deneyin yürütücüsü,muhatabı,deneği.Zaman zaman değişir rollerimiz.

ölmenin nasıl birşey olduğunu anlayamadan yaşarız,bir gün öleceğimizi bile bile.
Çürüyeceğğini bilsek de bir gün gülümsemelerimizin,biz hep gülümseriz.
zaman kaybı olduğunun farkındayızdır ama hep kafa yorarız boş işlere.
Zamanımızı daha iyi değerlendirmenin anlamsız olduğunu düşünürüz bazen
ne de olsa ölüm anlam ya da anlamsızlık aramaz.Ayırt etmez birini diğerinden.

Bizler nerede olduğumuzu bilmeden yaşarız.
Çoğu zaman içinde bulunduğumuz yaşamın farkına bile varamayız.
ölü olmanın nasıl birşey olduğunu bilmediğimiz için,yaşamanın ne olduğunu da bilemeyiz bazen.
çünkü biz hep yaşamışızdır. kendimizi yaşarken ansızın buluveririz.
belki bazen ölümün kıyısına yaklaşmak farkına vvarmamızı sağlar yaşamanın anlamını.

bir deneyin içinde sürüklenir gideriz işte.Hayatı sahip olduğumuz kelimelerin elverdiği kadarıyla tanırız.
algılarız belki anlamını,sembolik ifadesini bilemediğimiz duygu ve olayları bazen.Ama ifade edemeyiz.
Kelimelerimiz kadar özgürüz belki de.
kelimelerimiz kadar geniş bir bakış açımız var.